Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νικος Κυριακίδης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νικος Κυριακίδης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013
Tίποτε ,του Νίκου Κυριακίδη
[...και ο νοών , νοείτω]
σημ admin
---------------------------
σημ admin
---------------------------
ΤΙΠΟΤΕ
Όταν
δεν ξέρεις να σιωπάς,
την
ώρα που οι κραβγές τρυπάνε το
μυαλό.
Όταν
δεν ξέρεις πότε να σταματήσεις το
κλαψούρισμα,
για
νεανικές επιλογές που δήθεν είχες.
Όταν
δεν σέβεσαι τα μικρά διαλυμένα
πτώματα,
των
μεγάλων φωτεινών σωμάτων.
Όταν
δεν σέβεσαι τα υγιή σου γερατειά,
μέσα
στα παιδιατρικά νεκροτομεία.
Όταν
ακκίζεσαι στη λίγδα των
απατεώνων,
την
ώρα που χιλιάδες συνομίληκοι σου
τρώνε σκουπίδια.
Όταν
γίνεσαι απόλυτα προκλητικά απών,
με μιαν
αχρείαστη κακοφωτογραφισμένη
καθημερινή ψευτοπαρουσία.
Όταν
μιλάς τάχα για έρωτα,
ζωγραφίζοντας
κακά, μια νεκρική βενετσιάνικη
μουτσούνα.
Όταν
δηλώνεις δεκαετίες –με τα ίδια
λόγια-προδομένος,
προδίνοντας
κοσμοπολίτικα αυτούς που
ντρέπονται για τη ‘’ζέστα’’ τους.
Όταν
δεν ξέρεις πια φίλε, ‘’πως να
πεθάνεις’’
....τότε
σε βρίσκει
το
τίποτε.
Ετικέτες
Νικος Κυριακίδης,
ποιηση,
Τίποτε
Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012
ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ
του Νίκου Κυριακίδη
Θα μπορούσαμε να πάμε σ΄ενα λούνα πάρκ
Αυτά στήνονται συνήθως στις παραλίες
-μονάχα στο Μεσολόγγι το πέτυχα στη μέση της πλατείας-
Εσυ θ΄ ανέβαινες στα διάφορα που πετάνε,
στριμωγμένη απ΄τα πιστιρίκια που θα χώνονταν δίπλα σου
Θα τα ρωτούσες θα σ΄απαντούσαν, θα χαμογελούσες.
Εγω θα κοίταγα από κάτω
όπως συνήθως κοιτάω τα πράγματα:
Τη ζωή, εμένα, τα δάκρυα που μπαίνουν αντί να βγαίνουν, τις μέρες να προχωρούν πίσω.
Κάτι κλεφτές ματιές όταν κατέβαινες από κει.
Κοιτάς γύρω-τριγύρω μη φυλακίσει καμιά εικόνα τα μάτια σου
Εγώ πάντα κοιτάω κλεφτά, αυτόν που έχω δίπλα μου.
-Στην έξοδο θυμάσαι τι έκανες πριν έρθουμε
-Σκέφτομαι τι θα κάνω μετά
Μετά στο λεωφορείο του τρόμου θα γελούσαμε
Ξέροντας που έχουμε μπεί,
αργά απόγευμα σούρουπο μπλαβί.
Ένας-ένας οι συνταξιδιώτες θα
πέθαιναν,καθυστέρηση...
.....δεν χωρούν τα φέρετρα απ΄τις πόρτες, σεντόνι καλύτερα.
''Οδηγέ, ξεκίνα''
-έτσι είναι τα λούνα πάρκ-
Τελικά θα είμασταν πάλι οι τρεις που έμειναν,
εμείς κι ο οδηγός.
''Γιατί είμαι μικρή ακόμη, γιατί θάμαι πάντα αόρατη
χιχι....δίπλα μου τη γλυτώνεις κι εσυ''.
''Τη γλύτωσα μια φορά μόνο, χαζούλα
σ΄ευχαριστώ πολύ που με θυμάσαι''
.....δεν χωρούν τα φέρετρα απ΄τις πόρτες, σεντόνι καλύτερα.
''Οδηγέ, ξεκίνα''
-έτσι είναι τα λούνα πάρκ-
Τελικά θα είμασταν πάλι οι τρεις που έμειναν,
εμείς κι ο οδηγός.
''Γιατί είμαι μικρή ακόμη, γιατί θάμαι πάντα αόρατη
χιχι....δίπλα μου τη γλυτώνεις κι εσυ''.
''Τη γλύτωσα μια φορά μόνο, χαζούλα
σ΄ευχαριστώ πολύ που με θυμάσαι''
Ετικέτες
Κοριτσάκι,
Νικος Κυριακίδης,
ποιηση,
τα ακριβά μου
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Θέρετρα φασισμού- ποιηση- του Νίκου Κυριακίδη
ΘΕΡΕΤΡΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Καλπάζοντας ο ποντικός
τραγουδώντας για τη γλίτσα του θούριους αιμάτινους,
σε έδειξε.
Ήλπιζε στη κλάψα
Ποντάρισε στη κούραση.......
Ούτε η σιχαμένη επανάληψη δεν του στάθηκε.
Οι εκκλησιές
μείναν κλειστές.
Οι συνετοί
λουφάξαν στα κρεβάτια τους.
Καμιά φλυαρία
Καμιά αυτοκτονία.
Τώρα οι φαντάροι δεν αλληλοπυροβουλούνται
τώρα οι αρμονίες ενηλικιώθηκαν,
έγιναν κραβγές.
Τον ποντικό τον γέννησε
μια ηλίθια εκδρομή
τον νανούρισαν δραστήριοι νεκροί
τον θρέψαν οι κανόνες.
Οι τακτοποιήσεις τελείωσαν
Δεν έχει άλλα μερεμέτια.
Σάπιο κρέας οι καθαρότητες....
Να, κάποιοι κοριτσίστικοι χοροί
Οργή.
Ετικέτες
Νικος Κυριακίδης,
ποιήματα,
ποιηση
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)