Δεν έφτανε ο καύσωνας και ολα τα συναφή
ήρθε εξαίφνης να μου πεί
θέε μου οτι πάσχω
και γράφω λέει ποιήματα
σαν..... τον Αχιλλέα Παράσχο.....
------------------------------------------------------------------------------Αλλά ιδου ενα δείγμα της ποίησης του ρομαντικού ποιητή του 19ου αιώνα εκ Ναυπλίου ορμώμενου .
Ἀχιλλέας Παράσχος - Ἀλλοῦ νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς
- Δὲν θέλω νὰ μὲ ἀγαπᾷς ὡς μ᾿ ἀγαποῦν οἱ ἄλλοι, μ᾿ ἀγάπην ὁμοιάζουσαν τῆς αὔρας τὰς ριπάς. Τὸ αἴσθημα τοῦ ἔρωτος στιγμήν, ὡς ἄνθος, θάλει. Ἐδῶ ὑπάρχει θάνατος· ἀλλοῦ νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς!- Ἀλλοῦ; καὶ ποῦ νὰ σ᾿ ἀγαπῶ; καὶ ποῦ δὲν εἶναι μνῆμα; Ἐπάνω, κάτω, εἰς τὴν γῆν, τὰς σφαίρας τὰς λοιπάς; Παντοῦ εὑρίσκεται, τὸ πᾶν θανάτου εἶναι κτῆμα· Παντοῦ ὑπάρχει θάνατος· ἐδῶ νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς... Ἐδῶ, ἐδῶ! πρὶν τὴν ζωὴν ὁ θάνατος μαράνῃ καὶ φθινοπώρου πρὶν ἰδεῖς ἡμέρας σκυθρωπάς· ταχύτερον ὁ ἔρως σου ὁ μέγας θ᾿ ἀποθάνει· πολὺ πρὶν παύσῃ ἡ ζωή, θὰ παύσης ν᾿ ἀγαπᾷς... - Ὅταν ἡ νὺξ τὸν ἥλιον καλύπτῃ τῆς ἡμέρας κι ὑπὸ νεφέλας θάπτεται τὸ φῶς ἀγριωπάς, μυρίους βλέπει σχίζοντας τὰ σκότη της ἀστέρας... Ἔρως καὶ φῶς εἶναι παντοῦ· παντοῦ νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς! - Κόρον καὶ λήθην ἡ ψυχή, πρὶν ἢ ἐκπνεύσῃ, πνέει· καὶ τῆς ἀγάπης ἡ στιγμὴ πολλὰς ἔχει τροπᾶς· τοῦ μακροτέρου ἔρωτος βραδύτερον ἐκπνέει κι ἡ βραχυτέρα ὕπαρξις· ἐδῶ νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς! - Κι ἐδῶ, κι ἐδῶ θὰ σ᾿ ἀγαπῶ, κι ὑπὸ τὴν γῆν, κι ἐπάνω, καὶ εἰς θανάτου ἔρεβος, κι εἰς βίου ἀστραπάς. Δὲν εἶναι χῶμα ἡ ψυχή· ποτὲ δὲν θ᾿ ἀποθάνω. Εἶναι ζωὴ κι ὁ θάνατος, ὁπόταν ἀγαπᾷς! |