Η μηλιά μου
έχει κιόλα ίσκιο και πουλιά.
Πώς πηδάει το όνειρό μου
από το φεγγάρι στον άνεμο!
Η μηλιά μου
δίνει τα μπράτσα της στο πράσινο.
Από το Μάρτη πώς βλέπω
το άσπρο μέτωπο του Γενάρη!
Η μηλιά μου…
(χαμηλός άνεμος)
(Φ. Γκ. Λόρκα, Ποιητικά άπαντα, Εκάτη)
[Από ''Λόγος Παράταιρος, το εξαιρετικό blog itzikas.wordpress.com]