μονόδρομος

Αγερωχη
στάθηκε
στο παραθυρόφυλλο
ισορροπώντας στα λεπτα φτερά της
ουράνιο τόξο τα χρώματα
ζυγισμένα
κι υστερα χάθηκε
Ανύποπτη
για το επερχόμενο
αγγιξε το πλήρες
ταξιδεύοντας προστατευμένη
απο την αγνοια
Δρόμοι και διαδρομές
με των καιρών το προσταγμα
της ρουτίνας την ασφάλεια
της αγάπης το κουκούλι
Των φτερων το απαλο θρόισμα
σβήνει αργά
δεν ακουγεται τίποτα
στο παραθυρόφυλλο
ουτε σκιά απο το ουράνιο τόξο
Σκια και σκόνη
σκιά και σκόνη
σκιά και σκόνη
αρχαία σκόνη
νυν και αεί